آدم‌هایی که یک زمانی به شدت Suicidal بودن و الان نیستن به نظرم خیلی قابل تحسین‌اند. آدم‌هایی که دائم افکار خودکشی دارند و با این حال ادامه می‌دن، قوی‌ترین‌هان. دیدن کسایی که در گذشته به شدت تمایل به خودکشی داشتن و حالا برای زندگی می‌جنگند قلبم رو روشن می‌کنه. وقتی کسایی که دوستشون دارم بهم می‌گن دیگه suicidal نیستن یا افکارشون کمتر شده، نمی‌تونم لبخند نزنم. گذر از این روزها آسون نیست. اگر هم زمانی دوباره به اون افکار برگشتند، هیچی از تحسین‌برانگیز بودن‌شون کم نمی‌کنه. خواهش می‌کنم اگر توی فاصله بین دو گوشتون حبس شدید، کمک بخواید. خواهش می‌کنم اگر کاری از دست کسی بر میاد، بهش بگید.