خدایان رو شکر هر طرف این سرزمین رو نگاه می‌کنی نژادپرست و فاشیست ریخته که به جای حمله و اعتراض به ظالم، یقه مظلوم رو می‌گیره. ما با مردم افغانستان تاریخ، فرهنگ و زبان مشترک داریم، درد مشترک داریم، خاورمیانه رو به دوش می‌کشیم. سالیان ساله که خیلی از این مردم برای آبادانی این کشور زحمت کشیدند و دیگه هم‌وطن ما حساب می‌شن، در حالی که نظام جمهوری اسلامی مثل همیشه در بی‌کفایت‌ترین و فاشیستی‌ترین حالت ممکن باهاشون رفتار کرده و می‌کنه. این نظام به شهروندان خودش آزار رسونده و زندگی‌شون رو سیاه کرده، چه برسه به مهاجران که به اینجا پناه آوردند. اخراج افغانستانی‌ها از ایران یکی دیگه از اون کارهای کثیفیه که جمهوری اسلامی به لیست سیاه خودش اضافه کرد و انتظار دیگه‌ای هم از این مفسدان و نظام فشل‌شون نمی‌رفت. انگار آزار رسانی و زهر کردن زندگی برای بقیه درون این سرزمین حک شده. از تمام خانواده‌ام در هر دو سمت، کسی رو ندیدم که با اتهام‌ها و انگ‌هایی که به افغانستانی‌ها زدند مخالفت کنه. همین رو تعمیم بدیم به کل کشور، مشخص می‌شه چقدر دل این مردم چرکینه و فکر کردن پیش‌شون ارزشی نداره. بالاخره چنان حکومتی از دل همین مردم بیرون میاد. من امیدی به بیداری ملت غیور ایران ندارم، اما دوست می‌دارم که اگر زمانی آزادی سرزمین‌هامون رو دیدیم، دست در دست هم باشیم. شاید زمانی در آینده برسه که همه ما بتونیم با اعتماد و احترام بیشتری به هم‌دیگه زندگی کنیم. 

 

سوداد

سبزبیشه

حقیقت‌طلب / و پست‌های آگاهی دهنده‌اش در آرشیو سپهرداد

 

 

پ.ن: لطفا نظرات فاشیستی‌تون رو ببرید برای همدیگه نشخوار کنید.